Dla róż pnących i parkowych stosowane są następujące metody rozmnażania: okulizacja, odkłady, sadzonki zdrewniałe, sadzonki półzdrewniałe, odrosty, wysiew nasion.

Okulizacja Okulizacja polega na połączeniu systemu korzeniowego podkładki z częścią nadziemną pochodzącą od odmiany szlachetnej. Dzika podkładka zapewnia roślinie większą żywotność, odporność na choroby i szkodniki oraz mróz. Najczęściej podkładkami są Rosa canina ‘Inermis’ i ‘Pfänder’ oraz R. multiflora. Okulizację przeprowadza się na dzikich różach rosnących w gruncie w okresie od lipca do sierpnia. Oczka do okulizacji powinny pochodzić z części środkowej niezbyt zdrewniałych pędów, o których dojrzałości świadczy możliwość łatwego oderwania kolców (bez uszkadzania drewna). Z pędów należy usunąć kolce i liście, pozostawiając jedynie ogonki liściowe długości 1-2 cm, które posłużą do przytrzymywania zdjętych oczek. Przygotowanie podkładki polega na odsłonięciu szyjki korzeniowej i oczyszczeniu jej za pomocą szmatki lub gąbki. Następnie należy wykonać na szyjce nacięcie w kształcie litery T, po czym odgiąć brzegi kory. Z kolei z pędu odmiany szlachetnej wycina się tarczkę, przykładając nóż 2 cm poniżej oczka i ścinając kawałek skórki wraz z oczkiem. Tarczkę należy wsunąć w nacięcie wykonane na szyjce korzeniowej podkładki, tak aby przylegała do jej tkanek na całej swojej długości. Część tarczki, która wystaje ponad nacięcie wycina się. Założone w ten sposób oczko należy następnie ściśle obwiązać rafią lub gumową nakładką, tak aby oba połączone komponenty ściśle do siebie przylegały. O pomyślnym przebiegu okulizacji świadczy wygląd oczka, który sprawdza się po 14 dniach. Oczko powinno być wówczas zielone i jędrne. Na zimę oczka należy zabezpieczyć przez okrycie miejsca okulizacji. Wiosną rośliny odkrywa się nie wcześniej niż w połowie kwietnia. Następnie przystępuje się do usunięcia części nadziemnej podkładki. Cięcie wykonuje się sekatorem w odległości około 1 cm nad miejscem okulizacji. Kilka tygodni po przycięciu z pąka odmiany szlachetnej wyrasta pęd, który po osiągnięciu długości 15 cm, należy skrócić nad drugim lub trzecim liściem, co pobudzi roślinę do silnego krzewienia. Odkłady Rozmnażanie przez odkłady to łatwa i pewna metoda przydatna dla róż o miękkich, przewieszających się pędach. Polega ona na przygięciu i przymocowaniu pędu do podłoża, w którym uprzednio wykopano płytki dołek. Następnie dołek należy wypełnić ziemią i udeptać. Wierzchołek pędu długości 30-40 cm powinien wystawać z podłoża. W przypadku odmian o twardym drewnie należy uszkodzić korę na odcinku pędu, który będzie znajdował się pod powierzchnią podłoża. W tym miejscu wytworzy się kalus, a następnie korzenie. Zabieg przeprowadza się jesienią lub wiosną, a ukorzenianie trwa około jednego roku. Ukorzeniony pęd należy oddzielić od rośliny matecznej i posadzić w nowym miejscu. https://ladnydom.pl/Ogrody/56,113645,11492353,Rozmnazamy_krzewy_przez_odklady.html Sadzonki zdrewniałe Na sadzonki wybiera się tegoroczne, dobrze wykształcone pędy grubości ołówka. Należy je pociąć ostrym sekatorem lub nożem na odcinki długości 15-20 cm, a jak podaje nawet do 30 cm. Sadzonki umieszcza się w spulchnionej glebie tak głęboko, aby nad powierzchnię podłoża wystawało tylko jedno oczko. Termin sporządzania sadzonek zdrewniałych przypada na październik i listopad, a ukorzenianie trwa do kwietnia następnego roku. Na zimę sadzonki należy okryć stroiszem świerkowym lub słomianą matą. Sadzonki półzdrewniałe Za pomocą sadzonek półzdrewniałych rozmnaża się dzikie gatunki róż. Na sadzonki nadają się młode, niecałkowicie zdrewniałe pędy, posiadające w pełni wykształcone liście. Pędy te tnie się na odcinki długości do 10 cm, mające po trzy lub cztery pąki liściowe. Górne liście należy skrócić, aby ograniczyć powierzchnię parowania, a dwa dolne liście usunąć całkowicie. Powstałe w ten sposób sadzonki zagłębia się w pojemniku z luźnym, piaszczystym podłożem na około 3 cm. Następnie należy je podlać i przykryć folią lub szkłem w celu zwiększenia wilgotności powietrza. W takich warunkach ukorzenianie trwa około trzech tygodni. Sadzonkowanie można przeprowadzać od czerwca, a nawet maja do września, przy czym im wcześniejszy termin, tym sadzonki mają więcej czasu, aby dostatecznie zdrewnieć przed zimą. Zimowanie ukorzenionych roślin musi przebiegać w miejscu zabezpieczonym przed mrozem. Odrosty korzeniowe Rozmnażanie przez odrosty korzeniowe (rozłogi) jest stosowane dla niektórych dzikich gatunków róż parkowych, jak np. Rosa nitida, R. rubiginosa, R. spinosissima, R. gallica. W tej metodzie wykorzystuje się naturalną tendencję roślin do tworzenia odrostów korzeniowych. Można je oddzielać od krzewu macierzystego za pomocą ostrej łopaty jesienią lub wczesną wiosną. Wysiew nasion Przez wysiew nasion można rozmnażać tylko dzikie gatunki róż parkowych. Pierwszym etapem tej metody rozmnażania jest zbiór dojrzałych owoców róż. Następnie znajdujące się w nich nasiona należy oddzielić od miąższu, włożyć do woreczka wypełnionego kompostem ogrodowym i trzymać w lodówce przez sześć tygodni. Przygotowane w ten sposób nasiona można wysiać do pojemnika wypełnionego piaszczystym podłożem. Gdy rośliny skiełkują, do dalszego rozwoju trzeba im zapewnić odpowiednią temperaturę (około 20 oC) i oświetlenie.