Wczesna wiosna to najlepszy termin, aby wykonać cięcie krzewów liściastych. Cięcie jest bardzo istotnym zabiegiem pielęgnacyjnym, gdyż pobudza roślinę do tworzenia nowych silnych pędów, dzięki którym krzew nabiera zwartego pokroju. Przycięte krzewy o dekoracyjnych kwiatach zakwitną obficiej, a ich kwiaty będą większe. Nadmierne zagęszczenie pędów sprzyja rozwojowi chorób, a krzew staje się kryjówką i żerowiskiem dla szkodników, co przyczynia się do pogorszenia jego kondycji.

Zabieg wykonujemy, gdy minie obawa wystąpienia silnych mrozów, a pąki są już nabrzmiałe. W ostatnich latach termin wiosennego cięcia przypada coraz wcześniej, ze względu na nietypowy układ pogody. W  2019 roku pęcznienie pąków pigwowca, migdałka i wielu innych roślin drzewiastych można było dostrzec już od połowy lutego. Był to sygnał, że już czas na przycięcie drzew i krzewów w naszych ogrodach. Usuwamy wszystkie pędy chore, przemarznięte, uschnięte, krzyżujące się, rosnące do wnętrza krzewu oraz te które sprawiają, że roślina jest zbyt zagęszczona. W ten sposób prześwietlamy krzew, dopuszczamy więcej światła do jego wnętrza i pobudzamy śpiące pąki do rozwoju. Pędy przycinamy nad zdrowym silnym pąkiem skierowanym na zewnątrz krzewu.

Sposób cięcia zależy od tego na jakich pędach (jednorocznych czy starszych) kwitną nasze krzewy.

Krzewy kwitnące latem (od czerwca) na pędach jednorocznych (tawuły: japońska, brzozolistna, gęstokwiatowa; budleja, pięciornik, hortensja) dobrze reagują na silne coroczne cięcie wykonane wczesną wiosną. Jeśli pędy przemarzły można je przyciąć nawet tuż nad ziemią, a krzew wyda w ciągu sezonu mnóstwo nowych pędów.

Krzewy kwitnące wiosną (tawuła wczesna, pigwowiec, migdałek, forsycja), przycinamy dopiero po kwitnieniu. Jednak nie ociągajmy się zbyt długo, ponieważ już latem zawiązują się pąki kwiatowe, z których rozwiną się kwiaty w przyszłym roku. W tej grupie krzewów wystarczy jeśli regulację pokroju i prześwietlanie przeprowadzimy na 2-3 lata.